wymiennik entalpiczny 

 Czy wymiennik entalpiczny rozwiązuje problem zbyt suchego powietrza w zimie?

Co to jest entalpiczny wymiennik ciepła?
Wymiennik entalpiczny ma budowę bardzo podobną do klasycznego wymiennika płytowego.
Typowe wymienniki entalpiczne mają ścianki [płyty] wykonane z tworzywa sztucznego – membrana polimerowa, lub ze specjalnego papieru – membrana celulozowa.
Ścianki [płyty] wymiennika entalpicznego przenoszą z jednego strumienia powietrza do drugiego nie tylko energię cieplną [temperaturę], ale też wilgoć i razem z wilgocią dodatkową porcję energii
zawartą w wodzie [ciepło utajone].

Zalety wymiennika entalpicznego:
1. odzysk energii utajonej,
2. niewielka ilość kondensatu,
3. ograniczone ryzyko szronienia/oblodzenia wymiennika,

Wady wymiennika entalpicznego:
1. wysoki koszt zakupu urządzenia z wymiennikiem entalpicznym,
2. ryzyko przedostawania się przez membranę/ściankę wymiennika nie tylko wilgoci, ale też innych związków chemicznych [np. lotnych związków organicznych rozpuszczalnych w wodzie]
a wraz z nimi nieprzyjemnych zapachów,
3. brak możliwości skutecznego usuwania nadmiaru wilgoci z pomieszczeń,
4. konieczność stosowania dobrej jakości filtrów powietrza dla zachowania właściwości membrany,

Czy wymiennik entalpiczny zastosowany w rekuperatorze
pozwala na utrzymanie w okresie grzewczym
optymalnej wilgotności powietrza w pomieszczeniach na poziomie powyżej 40% rH?

Wymienniki entapliczne są często reklamowane jako dobry sposób
na utrzymanie optymalnej wilgotności powietrza, szczególnie w okresie zimy,
kiedy powietrze w pomieszczeniach staje się zbyt suche.
Niestety, w realiach polskiej zimy wymiennik entalpiczny nie będzie mógł
skutecznie utrzymać wilgotności powietrza w pomieszczeniach.

Dlaczego wilgotność w pomieszczeniach jest w zimie zbyt niska?
Zimowa pogoda w centralnej Polsce z temperatura na zewnątrz -1,0 C, wilgotność 80% rH oznacza, że w świeżym powietrzu jest tylko 3,62 grama wody w  1 m3 powietrza.
Jeżeli świeże powietrze zostanie podgrzanie [bez nawilżania] do temperatury +21,0°C
to jego wilgotność będzie wynosiła jedynie 20% rH.
W takich warunkach, dla uzyskania w pomieszczeniach wilgotności co najmniej 40% rH
niezbędne jest dodatkowe nawilżanie powietrza.

Jak intensywne powinno być nawilżanie dla utrzymania wilgotności 45%?
Zakładamy, że warunki na zewnątrz nie zmieniają się w ciągu doby
a wentylacja pracuje ze stałą wydajnością 180 m3/h.
Powietrze świeże zawiera 3,62 grama wody a dla uzyskania wilgotności 45% rH
potrzebujemy aż 8,24 grama wody w każdym m3 powietrza nawiewanego.
Policzmy, ile wody musimy dostarczyć w procesie nawilżania:
8,24g – 3,62g = 4,62g – czyli do każdego 1 m3 powietrza musimy „dodać” 4,62 g wody.
Dla 180 m3/h nawiewanych przez wentylację
będzie to: 180 x 4,62g= 831,6 grama wody na godzinę.

831,6 g to prawie 1 litr wody na godzinę i ponad 20 litrów wody na dobę
niezbędnych do utrzymania wilgotności na komfortowym poziomie!

Ile wody odzyskuje wymiennik entalpiczny?
W domu, w którym mieszka 4 osobowa rodzina, podczas kąpieli, prania, gotowania, sprzątania
oraz w procesie oddychania powstaje około 10 litrów wody na dobę [w formie pary wodnej].

Typowy wymiennik entalpiczny odzyskuje – przy 180 m3/h przepływu powietrza – tylko około trzech czwartych wilgoci – w naszym przykładzie będzie to maksymalnie 7 litrów wody,

Podsumowanie:
Dla uzyskania komfortowej wilgotności na poziomie 45% rH przy +21,0°C
nawet przy intensywnym gotowaniu, praniu, kąpielach i zastosowaniu wymiennika entalpicznego
będzie brakowało około 12-13 litrów wody na dobę.

Wniosek:
Zastosowanie wymiennika entalpicznego nie rozwiązuje skutecznie problemu zbyt niskiej wilgotności powietrza w domu w okresie zimowym.

Jednocześnie wymiennik entalpiczny może być powodem utrzymywania się w pomieszczeniach zbyt wysokiej wilgotności w okresie letnim.